Bolu Sülüklügöl

İstanbul'a üç saat uzaklıkta bulunan tabiat harikası bir kamp alanı olan Sülüklügöl, görülmesi gereken harika bir kamp alanıdır. Kalan son 5 Km'si çukurlardan, taşlı yollardan oluşsa da gittiğiniz yola çektiğiniz eziyete değiyor. Sülüklügöl yoluna girdiğiniz andan itibaren sanki boyut değiştiriyormuşsunuz gibi bir anda kuş sesleri karşılıyor sizi. Kamp alanına giriş yaptığınız andan itibaren temiz bir hava sizleri bekliyor oluyor her zaman. Çadırı kuracağınız yeri seçerken gözünüze illa ki o tüm muhteşemliği ile Sülüklügöl gözünüze takılıyor. Gölün rengi, "Gökyüzünün mavisi mi yoksa ormanın yeşili mi ?" kararsızlığından doğan bir sentez gibi... Sülüklügöl'e giriş yaptıktan sonra çadırlarımızı kurduk ve görev dağılımından sonra odun toplamaya koyulmuştum. Havanın kararmasına belki bir saat var. " Bu odun yaş , o odun çok kuru " diye diye koca ormanda odun toplarken çok seçmece davranmıştım. Elimde taşıyabileceğimden fazla odun olduğunu fark ettiğimde geri dönme kararı almıştım. Arkama dönüp baktığımda, nereden geçtiğime dair en ufak bir iz yoktu ve hava neredeyse tamamen kararmıştı. Ellerimdeki odunlarla kendi etrafımda, dümeni kilitlenmiş bir tekne gibi dönüyordum. Nerede olduğumu anlamadıkça iyice panik olmuştum. Arkadaşlarıma seslendim ama beni duyan yoktu, o an anladım ki çok fazla uzaklaşmıştım. Aklımdan geçenleri kontrol edemiyordum;

• * Önce barınak mı bulmalıyım?
• * Önce yemek mi bulmalıyım?
• * Çakmak yok ateş nasıl yakacağım ?

Sorularıyla boğuşurken iyice kontrolü kaybettiğimi fark ettim. Kendimi nefes kontrolüyle sakinleştirdim, elimdekileri bıraktım ve bağdaş kurup yere oturdum. Aklıma gölün etrafında koşuşturan çocuklar geldi ve seslerini duymaya odaklandım. Ses tek bir yönden geliyordu. Peşinden, oradaki mangalcılar aklıma geldi ve kokuya odaklandım. Kalp atışlarımın bedenimdeki ekosunu bastırdıkan sonra- Şansıma rüzgar bana doğru esiyordu-, sesi ve kokuyu tek bir noktada birleştirdim ve o yöne doğru ilerledim. 15 Dakikalık panik ve umut dolu yürüyüşün ardından içgüdülerim beni doğru yere götürmüştü. Odunlar mı ? Onlar asla bırakmadım.

Orman kampı düşünenlere tavsiyeler:

• * Hangi yöne gidecekseniz arkadaşlarınıza bilgi verin.
• * "Ormanda düz ilerlerim, arkamı dönüp ilerlersem başlangıç noktasına varırım" diye düşünmeyin.
• * Suyunuzu ve çakmağınızı yanınızdan ayırmayın.
• * Etrafınızda belirli izler bırakın.